Recensie | Podcast Dijkhoff & Segers
Het hoffelijk met elkaar oneens zijn. Dat is het idee achter de nieuwe podcast van Klaas Dijkhoff en Gert-Jan Segers, die toepasselijk Dijkhoff & Segers heet. De oud-politici ergerden zich aan een maatschappelijk debat waar er heel veel geschreeuw vanaf de flanken komt, maar het midden zoek is. In hun podcast willen ze ‘het keiharde midden vertegenwoordigen’.
De oud-politici hebben zelf jarenlange ervaring op het Binnenhof, als fractievoorzitter van respectievelijk de VVD en de ChristenUnie. Vooral voor Segers is dat nog maar kort geleden; hij gaf begin dit jaar het stokje door aan Mirjam Bikker. Dijkhoff nam in 2021 al afscheid van de Tweede Kamer. Die ervaring willen ze in de podcast ook gebruiken om te laten zien hoe moeilijk het soms kan zijn om te besturen, en voor welke lastige keuzes je kan staan in de politiek.
Kritiek op de podcast was er ook meteen. Verschillende mensen vroegen zich af of het hun opvolgers niet in de weg staat dat zij de politieke actualiteit gaan behandelen. In de NRC verscheen al een opinieartikel van twee lectoren dat stelde dat het ‘nogal aanmatigend is om vanuit de bevoorrechte positie van ex-politicus anderen – met minder articulatiemacht en meer alledaagse zorgen – te leren hoe ze in gesprek moeten gaan.’ Vooralsnog heeft dat er niet voor gezorgd dat Dijkhoff en Segers ophouden met de podcast; aan het begin van aflevering twee gaven ze aan dat ze met hoffelijkheid niet bedoelen dat het ze niets doet, maar dat ze een inhoudelijke discussie proberen te voeren, zonder te pretenderen dat ze voor iedereen spreken.
Elke week staat er één onderwerp centraal in de podcast. In de eerste week was dat meteen een pittige: het stikstofdossier. Ze schetsen hoe de beeldvorming daarin de oplossing soms in de weg zit. Dijkhoff noemt dat een uitspraak als ‘de halvering van de veestapel’ er voor zorgt dat je elke keer eerst daarover het gesprek aan moet gaan, in plaats van over een oplossing. Hij geeft wel meteen toe dat hij zelf ook vaak genoeg een discussie op scherp heeft gezet met een wat lompe uitspraak.
Hun persoonlijke stijl van politiek komt goed terug in de podcast. Zo hebben ze het in de eerste aflevering over of ze wel eens boos geworden zijn, of geschreeuwd hebben tegen collega’s of medewerkers, naar aanleiding van de berichten rond Dennis Wiersma. Ook hun ideologische verschillen zijn goed te merken in de gesprekken, bijvoorbeeld wanneer ze het hebben over de voor- en nadelen van het sluiten van akkoorden in Nederland (Pensioenakkoord, Landbouwakkoord etc.).
Vaste rubriek in de podcast is ‘de Gebeten Hond’. Daarin staat elke week iemand centraal die die week nogal veel over zich heen heeft gekregen, terwijl dat niet per se terecht was. In de tweede aflevering namen Dijkhoff en Segers het in de rubriek op voor Debora Fernald (het GroenLinks-Statenlid uit Zuid-Holland dat op Volt stemde, wat GroenLinks een zetel kostte in de senaat). De berichten over opzettelijke sabotage van het Statenlid stroomden als snel naar buiten, maar Dijkhoff en Segers zien vooral een Statenlid dat door de fractie op sleeptouw genomen had moeten worden.
Het laat goed zien dat de heren proberen om wat nuance toe te voegen aan het schandaal van de dag, zoals ze dat ook proberen in de lastige politieke discussies die spelen. De podcast vormt daarmee ook een aanvulling op het enorme veld aan politieke podcasts die er al zijn. Vanuit hun ervaring als politicus, waarbij ze ook betrokken waren bij de onderhandelingen van verschillende kabinetten, werpen ze een interessante nieuwe blik op de actualiteit.
Dijkhoff & Segers komt wekelijks uit op vrijdag. Je kan de podcast luisteren via Podimo (betaald).