Boekrecensie | Zonder kompas geen koers
Eens een dominee, altijd een dominee
Jaap Smit wilde diergeneeskunde studeren, maar het werd theologie, aanvankelijk als parkeerstudie. In zijn derde studiejaar begon hij als leraar godsdienst op zijn eigen oude school in Leiden. Vervolgens maakte hij een boeiende reis langs diverse plaatsen en functies. Van dorpsdominee, via organisatieadviseur en directeur van Slachtofferhulp Nederland, tot vakbondsleider op het Malieveld, de voortuin van zijn laatste werkplek, waar hij als commissaris van de Koning in Zuid-Holland na bijna elf jaar stopt.
In dit boek beschrijft hij anekdotisch deze veelzijdige loopbaan, waarin de theoloog in hem altijd levend en levendig is gebleven. Uitkijkend vanuit zijn huidige werkkamer ziet hij de skyline van Den Haag met de vele gebouwen die een belangrijke rol in zijn loopbaan hebben gespeeld. Hij schrijft over zijn ervaringen en deelt zijn analyses en beschouwingen over de samenleving van vandaag, de politiek, het o.penbaar bestuur en de behoefte aan verhalen, verbeelding en visie in een tijd van grote fundamentele vraagstukken en veranderingen.
Smit laat in zijn boek zien dat hij het vak van dominee nooit heeft afgeschud. Hij verbindt, hij spiegelt, hij verkent, hij middelt. De nuance in combinatie met een sterk kompas dat hem drijft. Zijn boek zou je kunnen zien als een klop op eigen schouder. Maar de goede lezer ijkt zijn of haar eigen kompas.
Jaap Smit, Zonder kompas geen koers
Uitgeverij Prometheus
256 bladzijden, €24,00