Boekrecensie | De Winst van Eerlijk Delen
Dat er op dit moment ontevredenheid is in Nederland, behoeft amper verduidelijking. De gevolgen van de toeslagenaffaire zijn voelbaar, het Groningen-dossier had pijnlijke conclusies, er wordt bezuinigd op de zorg en op welzijn, en ga zo maar door. Lilian Marijnissen, fractievoorzitter van de SP in de Tweede Kamer, maakt dit al zes jaar van dichtbij mee en ziet waar er verbetering mogelijk is. In haar boek De Winst eerlijk delen zet ze het probleem uiteen en biedt er een oplossing voor. De SP weet een aandeel in de oplossing.
In de inleiding legt Marijnissen uit dat de zwaarte van de media het onderwerp van debat doet veranderen. Echt belangrijke zaken worden daardoor niet besproken en de Tweede Kamer verandert hierdoor in een “poppenkast”. Marijnissen maakt zich daar boos om, want de keuzes die in Den Haag worden gemaakt hebben grote gevolgen voor de levens van mensen.
Marijnissen neemt dit bijzonder serieus: circa twee derde van haar boek is gewijd aan wat er niet goed gaat in Nederland. Aan de hand van feiten en persoonlijke anekdotes neemt ze ons mee door het huidige politieke systeem.
Volgens Marijnissen is het neoliberalisme de bron van het kwaad. Het neoliberalisme is diep geworteld in alle segmenten van de samenleving: van de zorg tot de woningmarkt. Dit is een fundamenteel probleem. Marijnissen betoogt dat het neoliberalisme ervoor zorgt dat het de norm is dat problemen van mensen geen prioriteit hebben. De mensen waarover de politiek initieel gaat, staan niet meer centraal. Omdat het ook linkse partijen de afgelopen jaren onvoldoende lukt om de ideeënstrijd te voeren en met een echt alternatief te komen, is het uit de hand gelopen.
Toch biedt Marijnissen hoop, want het is nooit te laat om opnieuw te beginnen. Opnieuw beginnen is de oplossing, in de vorm van radicale democratisering. De focus moet niet op de economie liggen, maar op de mens. Het collectief en de samenleving is belangrijker dan het individu. Dit is natuurlijk aardig hoog gegrepen, maar dit is wat nodig is. En dit is iets waar de SP de leiding in kan nemen. Marijnissen benoemt dat dit boek geen sluitstuk, maar een aftrap is. Met dit verhaal wil ze het land in, met mensen te praten, haar verhaal nog scherper maken en een verandering teweeg brengen. Daarmee begint ze per direct.